با گسترش حمل و نقل و افزایش راه سازی، انواع مختلفی از روش های مدیریت و کنترل ترافیک شهری ایجاد شده است. میان روش های متداول، اعمال طرح ترافیک برای خودروها و وسایل نقلیه، از مهم ترین آن هاست.

بر طبق مصوبۀ طرح ترافیک، در ساعت های مشخصی از شبانه روز، تردد برای برخی از وسایل نقلیه ممنوع است. به جز خودروهای حمل و نقل عمومی، اورژانس یا تامین امنیت، مابقی خودروها با رعایت محدودیت هایی می توانند به مناطق پرتراکم وارد ‌شوند. تمامی ارگان های دولتی نیز موظفند این امر را رعایت نموده و از این قاعده مستثنی نیستند.

طرح ترافیک آلودگی هوا، جایگزین طرح زوج و فرد

در تابستان سال 1398، طرح ترافیک جایگزین طرح زوج و فرد شد. هیچ تفاوتی بین این دو طرح از نظر محدوده وجود ندارد. بر اساس این طرح، هر خودرو، بدون نظر گرفتن پلاک و روز، می تواند تا 20 روز در هر فصل به صورت رایگان وارد این طرح شود. از روز 21 ام، نصف مبلغ شارژ شده به مرور از حساب راننده کسر خواهد شد.

مطلب مرتبط: علائم ایمنی و تجهیزات ترافیکی

برای استفاده از این طرح، تمامی خودروها (تهران و شهرستان و حتی مسافر) باید در سامانه تهران من ثبت نام کنند. در صورت ثبت نام نکردن، حتی با یک بار وارد شدن، جریمه شده و بدهی در سیستم آن ها پس از ثبت نام در تهران من در نظر گرفته خواهد شد. همچنین نیاز است که هر راننده، حساب خود را تا مبلغ مشخصی شارژ کند.

ساعات اجرای طرح ترافیک

اجرای طرح ترافیک تهران، شنبه تا چهارشنبه از ساعت 6:30 صبح الی 17 بعدازظهر و پنجشنبه ها از 8:30 الی 13 ظهر است. لازم به ذکر است، چیزی تحت عنوان طرح ترافیک در روزهای جمعه وجود ندارد. و تمام شنیده ها و خبرهای در این مورد، کذب است.

محدوده های مشمول طرح ترافیک تهران

محدوده هایی که در ساعات طرح ترافیک، ممنوع‌الورود هستند، عبارتند از:

1. محدوده طرح ترافیک در شمال تهران:

خیابان فاطمی: تقاطع کارگر تا تقاطع ولیعصر

خیابان ولیعصر: تقاطع فاطمی تا تقاطع مطهری

خیابان مطهری: ابتدای مطهری تا تقاطع ترکمنستان

2. محدوده طرح ترافیک در شرق تهران:

خیابان ترکمنستان: تقاطع مطهری تا انتهای ترکمنستان

خیابان ملک: تقاطع ترکمنستان تا تقاطع شریعتی

خیابان شریعتی: تقاطع ملک تا تقاطع طالقانی

خیابان خواجه نصیر: تقاطع شریعتی تا میدان سپاه

خیابان سپاه: میدان سپاه تا تقاطع ابن سینا و بیانی

خیابان مازندران: ابتدای مازندران تا میدان امام حسین

خیابان هفده شهریور: میدان امام حسین تا تقطع شوش

3. محدوده طرح ترافیک در جنوب تهران:

خیابان شوش: ابتدای شوش تا میدان راه آهن

خیابان راه آهن: میدان راه آهن تا میدان حر

4. محدوده طرح ترافیک در غرب تهران:

خیابان کارگر جنوبی: میدان راه آهن تا میدان انقلاب

خیابان انقلاب: میدان انقلاب تا تقاطع 16 آذر

خیابان 16 آذر: تقاطع خیابان انقلاب تا تقاطع کشاورز

خیابان کارگز شمالی: تقاطع کشاورز تا تقاطع فاطمی

نقشه محدوده طرح ترافیک

نحوه اجرای جریمه عدم رعایت طرح ترافیک

امروزه پیامک نقش به سزایی در اطلاع رسانی دارد. پلیس راهنمایی و رانندگی برای اطلاع رسانی به رانندگان متخلف از پیامک استفاده می کند. در این پیامک اطلاعات مربوط به نوع تخلف، مقدار جریمه طرح ترافیک، مهلت پرداخت جریمه و چگونگی پرداخت جریمه ارسال می شود.

حتما برای شما هم اتفاق افتاده که خودروی تان در پارکینگ منزل پارک بوده باشد، ولی پیامک خلافی خودرو دریافت نمودید. در این مواقع باید در سایت مخصوص طرح ترافیک بررسی های لازم را انجام دهید. و اعتراضات خود را برای درج خلافی اشتباه در کارنامه رانندگی تان ثبت نمایید.

استعلام جریمه طرح ترافیک

روش های متنوعی برای پرداخت طرح ترافیک وجود دارد:

1. برای خرید طرح ترافیک روزانه می توانید به اپلیکیشن تهران من مراجعه نموده و اقدام به شارژ کیف پول خود کنید. با انجام این کار، در صورتی که در طرح ترافیک قرار بگیرید، میزان جریمه از کیف پولتان برداشت می شود.

2. همچنین می توانید با شماره گیری کد دستوری *137*3*3# در تلفن های همراه خود و وارد نمودن دو رقم سمت چپ پلاک خود از میزان و مبلغ پرداختی خود مطلع شوید.

3. روش دیگر، پرداخت این طرح در دفاتر خدمات الکترونیک می باشد. که شما می توانید با مراجعه به آن ها نسبت به استعلام و پرداخت حضوری اقدام نمائید.

جریمه ورود به طرح ترافیک

مبلغ مصوب جریمه طرح ترافیک تهران در سال 1401، برابر با 100 هزار تومان است. عدم پرداخت سر موعد موردنظر سبب افزایش هزینه جریمه خواهد شد.

فاکتورهای مهم در خرید طرح ترافیک

معاینه فنی، ساعت تردد، محدوده تردد و ساکن محدوده بودن یا نبودن، فاکتورهای مهم و اساسی جهت خرید طرح ترافیک و محاسبه مبلغ آن است. این فاکتورها در محاسبه قیمت طرح ترافیک تاثیر زیادی دارند:

نوع معاینه فنی خودرو

· خودروهای دارای معاینه فنی برتر

· خودروهای دارای معاینه فنی عادی

· خودروی هیبریدی یا برقی

محدوده سکونت

· در محدوده طرح ترافیک

· در محدوده طرح زوج یا فرد

· خارج از محدوده طرح ترافیک و آلودگی هوا

محدوده تردد

· طرح ترافیک روزهای شنبه تا چهارشنبه (ساعت 6:30 الی 17)

· کنترل آلودگی هوا (زوج یا فرد سابق) روزهای شنبه تا چهارشنبه (ساعت 6:30 الی 17) و روزهای پنجشنبه (ساعت 6:30 الی 13)

ساعات تردد

· غیر اوج (تردد در ساعات 10 الی 16)

· یک سر اوج ( تردد در ساعات 6:30 الی 10 و 16 الی 19)

· دو سر اوج (تردد در ساعات 6:30 الی 10 و 16 الی 19)

رزرو طرح ترافیک

طبق قوانین مصوبه از روز 14 فروردین 1400، شهروندانی که قصد حضور در محدوده طرح ترافیک را دارند؛ باید در سایت تهران من اقدام به شارژ حساب شهروندی و رزرو طرح نمایند. پس از آن، دیگر نیازی به خرید ترافیک روزانه نیست و تنها کافیست که حسابتان شارژ شود. همچنین شروط مجاز برای رزرو طرح، شارژ حساب شهروندی به میزان کافی و داشتن معاینه فنی معتبر (عادی یا برتر) می باشد. پس از رزرو طرح، شما می توانید تا ساعت ۶ صبح اقدام به لغو رزرو طرح ترافیک نمائید.

هزینه مسدودی بابت ثبت رزرو طرح به ازای تردد خودرو به شرح زیر می باشد:

· مبلغ 630.000 ریال به ازای خودروی دارای معاینه فنی عادی

· مبلغ 441.000 ریال به ازای خودروی دارای معاینه فنی برتر

· مبلغ 70.000 ریال به ازای خودروی برقی یا هیبریدی

سخن پایانی

در این مقاله سعی نمودیم به طور جامع در خصوص مسائلی از جمله طرح ترافیک تهران و دیگر موارد آن شامل ساعات و روزها، اطلاعاتی در اختیار شما قرار دهیم. در صورت وجود هرگونه ابهام یا پرسش، می توانید آن را در بخش دیدگاه با ما به اشتراک بگذارید تا کارشناسان ما در اسرع وقت به آن ها پاسخ دهند.

نکته های افزایش امنیت در موتور سواری

بی شک مهم ترین نگرانی هر موتور سوار، آسیب جانی بر اثر تصادف و زمین خوردن با موتور سیکلت است. زیرا همانطور که می دانید زمین خوردن جزئی از موتور سواری است و هر لحظه ممکن است رخ دهد.

موتور سواری خطرات جانی زیادی نسبت به سایر وسائط نقلیه دارد. این موضوع کاملاً از آمار تصادفات در کشورمان مشخص می شود. ازاین رو باید حتی به خاطر خانواده هایمان هم که شده، نکات ایمنی موتور سواری را رعایت کنیم تا احتمال بروز حادثه با موتور سیکلت را هرچه بیشتر کاهش دهیم.

تأثیر موتور سیکلت بر موتورسواری

باید هدف خود را از خرید موتور تعیین کنید. برای نمونه اگر صرفاً به دنبال کار کردن با موتور هستید، نمی‌توانید موتور سیکلت کلاس ریس بخرید! شما باید کلاس های موتور را بشناسید و باتوجه به کاربری موتور و آناتومی و استایل فیزیکی بدن خود، بهترین گزینه را برای خود انتخاب نمائید.

برای نمونه باید قد خود را با ارتفاع نشیمن گاه تا زمین مقایسه کنید، و ببینید کدام مدل موتور با قد شما متناسب است. یا اگر وزن بالایی دارید، موتوری بخرید که گشتاور خوبی داشته باشد. یا حتی اگر چشم تان به باد حساس است، موتوری بخرید که بتوان روی آن طلق نصب کرد.

توجه به نوع ترمز

امروزه یکی از دغدغه های اصلی موتور سواران داشتن موتور سیکلتی با استاندارد های جهانی است. یکی از بهترین نوع ترمز در جهان، ترمز دیسکی ضد قفل یا ABS می باشد. داده ها نشان می دهد که موتور سیکلت های مجهز به ترمزهای ABS تا 37% کمتر دچار لغزش می شوند. ABS به شما کمک می کند کنترل فرمان را در هنگام توقف اضطراری حفظ نمائید.

این ویژگی مهم اکنون در خیلی از مدل های رده بالا استاندارد است و تنها به قیمت موتور سیکلت چند صد هزار تومان اضافه می کند. که به نظر ارزش آن را دارد که موتوری با ترمز حرفه ای و امنیت بالا خریداری کنید.

البته باید در نظر داشته باشید، ترمز دیسکی با اینکه عملکر خیلی سریع تری نسبت به ترمز کاسه ای دارد، ولی در سرعت بالا هنگامی که آن را بگیرید و رها نکنید موجب قفل شدن چرخ ها و از دست دادن کنترل موتور می شود. بنابراین باید هنگام استفاده از ترمز دیسکی مخصوصاً چرخ جلو، آن را به صورت ممتدد بگیرید و رها کنید. نکته مهم این است که هیچگاه روی سطح سُر، اقدام به گرفتن جفت ترمز نکنید.

موتورهای امروزی تر مانند هوندا کلیک 2022 یا لاکی 250 از قابلیت SBC برخوردار هستند. SBC فناوری است که با گرفتن هر یک از ترمزها ترمز دیگری نیست نسبت به شدت به کار گرفته می شود. برای نمونه شما با گرفتن ترمز عقب، در اصل کمی از ترمز جلو هم می گیرید.

استفاده از کلاه کاسکت

کلاه ایمنی موتور سیکلت وسیله ای است که از سر و گردن شما در مواقع حادثه محافظت میکند. به‌ طور کلی هدف استفاده از آن، حفظ ایمنی و جلوگیری از ایجاد ضایعه های مغزی و آسیب های ظاهری است که در برخی مواقع حتی از مرگ هم بدترند.

براساس مطالعات، موتور سواران بدون کلاه ایمنی 40% بیشتر احتمال آسیب دیدگی در ناحیه سر را دارند و سه برابر بیشتر از افراد دارای کلاه ایمنی دچار آسیب مغزی می شوند. بنابراین کاملاً بدیهی است که گذاشتن کلاه کاسکت را باید برای خود اجبار کنید تا ایمنی خود را افزایش دهید. این وسیله به دو طریق از سر و گردن شما حفاظت می کند:

· بخش بیرونی که در مقابل نفوذ اجسام خارجی و سائیدگی مقاوم است.

· بخش درونی که سبب از بین رفتن شوک و فشار ضربه می شود.

هر دو قسمت داخلی و خارجی با پخش کردن نیروی وارده به بخش های مختلف کلاه، موجب کاهش ضربه به سر می شوند.

با اینکه رنگ و طرح های کلاه ایمنی، ممکن است بر روی تصمیم گیری شما تأثیرگذار باشد، ولی همیشه اولویت را به میزان حفاظت و استحکام کلاه بدهید.

بهترین کلاه ایمنی، کلاهی است که به خوبی سر و صورت شما را در بر بگیرد و بند و گیره زیر گلوی آن به درستی تنظیم شده باشد. بعد از پوشیدن، کلاه به هیچ وجه نباید در سر شما امکان گردش یا لقی داشته باشد. توجه داشته باشید که گیره زیر گلو را به گونه ای ببندید که در موقع حادثه امکان خارج شدن کلاه از سر شما وجود نداشته باشد.

پوشیدن لباس مناسب

سعی کنید تا حد امکان، لباسی بپوشید که به آسانی بتوانید با آن موتور سواری کنید و قابلیت ارتجاعی داشته باشد که شما را در هنگام موتور سواری اذیت نکند. اگر هوا گرم است از لباس خنک ولی آستین دار استفاده کنید.

اگر امکانش را دارید لباس مخصوص موتور سواری بخرید و از آن استفاده کنید. زیرا لباس های مخصوص موتور سواری صدمات و آسیب های ناشی از حوادث را تاحد زیادی کاهش می دهند. کاپشن های مخصوص، محافظت و همچنین تهویه مناسب برای سوار شدن در هوای گرم را فراهم میکند. کاپشن های چرم مخصوص نیز برای رانندگی در هوای سرد مناسب هستند و از شما در برابر هوا سرد محافظت می کنند.

عدم استفاده از تلفن همراه

یکی از پر ریسک ترین کارهایی که یک موتور سوار می تواند انجام بدهد، صحبت با تلفن همراه هنگام موتور سواری می باشد. هرگز در هنگام موتور سواری از تلفن همراه تان استفاده نکنید. چرا که تمام تمرکز شما را از بین می برد. اگر تماس های دریافتی شما زیاد است و حتما باید به آن ها پاسخ بدهید، می توانید از هدست یا هنزفری استفاده کنید. ولی بازهم به خاطر داشته باشید که صحبت کردن با تلفن همراه می تواند برای شما خیلی خطرناک باشد.

عدم مانورهای خیابانی

حتماً تاکنون شده که با دوستان خود شروع به گاز دادن یا کورس گذاشتن کنید. ولی در اون لحظه باید بدانید یک اشتباه، حال خوش آن لحظه را به یکی از بدترین روزهای زندگی تان تبدیل خواهد کرد. بنابراین از این انجام این عمل به شدت بپرهیزید.

اکثر موتور سوارانی که با ماشین ها تصادف می کنند، توسط رانندگان دیده نمی شوند، چرا که بیش از حد لاین خود را تغییر می دهند. سعی کنید بیشتر در لاین کندرو حرکت کنید و لاین خود را تعویض نکنید. تا دچار حوادث جبران ناپذیر نشوید. توصیه می شود همیشه از لاین راست حرکت کنید و اگر هم فضا به گونه ای بود که امکان لایی کشیدن داشتید، از نوربالا استفاده کنید.

پیروی از قوانین رانندگی

حداکثر سرعت را در هر مکانی که رانندگی می کنید، در نظر داشته باشید و براساس آن رانندگی کنید. هر قدر که سریع تر رانندگی کنید، در مقابل باید سریع تر نیز ترمز کنید و این مسئله می تواند سبب افزایش تصادفات شود.

آشنایی کامل با علائم ایمنی و تجهیزات ترافیکی

آهسته راندن هنگام بارش

بارش باران زمین را به شدت لغزنده می کند و این امر برای موتور سواران مخصوصاً افراد مبتدی خیلی خطرآفرین است. اگر شما مجبور به موتور سواری در باران شدید، به یاد داشته باشید که خطرناک ترین زمان درست بعد از شروع بارندگی است. همچنین از انجام مانورهای ناگهانی خودداری کنید. در روزهای برفی نیز سعی کنید از خیابان هایی عبور کنید که نمک پاشی شده است.

توجه به شرایط خیابان

در هنگام موتور سواری ممکن است با مواردی همچون خیابان کم نور و یا خیس و لغزنده، یا با شن و ماسه ریخته شده کف خیابان مواجه شوید. تمام جوانب را بسنجید و سپس به گونه ای که مشکلی برایتان پیش نیاید برانید و سرعت خود را طوری تنظیم کنید که بتوانید به خوبی موتور را کنترل کنید.

برآمدگی و حفره های در سطح خیابان ها، می تواند هنگام موتور سواری خطرات جدی را ایجاد کند. اگر حس می کنید که نمی توانید از کنار آن ها موتور را رد کنید و کنترل موتور را بدست بگیرید، قبل از مواجهه با آن ها، سرعت را تا حد امکان کاهش دهید.

بررسی قبل از حرکت موتور

نقص فنی موتور سیکلت شما، به تنهایی می تواند خیلی خطرناک و حادثه ساز باشد. بنابراین قبل از حرکت دور تا دور موتور سیکلت خود را به خوبی چک کنید. و در صورت وجود هرگونه ایراد و نقص فنی حتماً آن را به یک تعمیرگاه ببرید. به خاطر داشته باشید که سالم بودن ترمز‌ها و سیستم روشنایی در درجه اول از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و سپس تایرها، کمک فنرها و فرمان باید سالم باشند.

دوری از کامیون و اتوبوس

رانندگان کامیون و اتوبوس، دید محدودی نسبت به خودروها دارند و عموماً موتور سواران و دوچرخه سواران را نمی بینند. بنابراین باید از رانندگی در کنار آن ها به شدت دوری کنید. اگر هم نزدیک اتوبوس شدید، حتماً چند نور بالای متوالی و حتی بوق کوتاهی بزنید تا از حضور شما در نقطه کور آگاه شوند.

حتماً در فضای مجازی ویدیوهای زیر کردن موتور توسط کامیون بدون اینکه حتی راننده آن متوجه شود، را دیده اید!! بنابراین به این نکته اهمیت ویژه ای بدهید.

استفاده به موقع از بوق و نور بالا

از عابران گرفته تا رانندگان خودرو، افراد کمی حواس شان به موتور است و بدون توجه کار خود را می‌کنند. بارها پیش آمده که راننده خودرو، بدون راهنما زدن می پیچد یا عابر حتی هنگام چراغ سبز، از عرض خیابان عبور می کند، با این خیال که موتور می تواند به آسانی از کنار آن ها بگذرد. به همین دلیل به محض اینکه حرکتی ناایمن از هر شخصی در خیابان دیدید، باید با نور بالا و بوق آن ها را از وجود خود و اشتباه شان مطلع کنید. این نکته در موتور سواری در شب اهمیتی دوچندان دارد.

نتیجه گیری

رانندگی هر وسیله نقلیه ای نیازمند به رعایت نکات ایمنی است و موتور سیکلت ها از این قاعده مستثنا نیستند. ایمنی مساوی با تجربه نیست؛ بلکه استفاده از تجهیزات ایمنی پوششی یا همان تجهیزات ایمنی موتور سیکلت می باشد. چه یک موتور سوار حرفه ای با چند سال تجربه باشید، چه موتور سوار مبتدی که چند ماه بیشتر پشت موتور ننشسته است، در هر صورت باید ایمنی را جدی بگیرید.

علاوه بر آموزش و مهارت آتش نشانان، انتخاب لباس آتش نشانی مناسب و ایمن، از اولویت های این شغل می باشد. وظیفه آتش نشانان تنها اطفای حریق نیست. بلکه ممکن است شرایط سخت دیگری هم به وجود بیاید که آتش نشانان مجبور باشند به آن وارد شوند و عملیات نجات را انجام دهند.

در طی یک عملیات آتش نشانی، ممکن است آتش نشان در معرض دمای بیش از 1000 درجه قرار گیرد. که در این دما احتمال ایجاد حداکثر سوختگی و خفگی وجود دارد.

علاوه بر خطرات آشکار آتش ممکن است، آتش نشانان در معرض گازهای سمی، اشیاء تیز، زمین ناهموار، سطوح لغزنده، مایعات بیولوژیکی، مواد شیمیایی ، برق و... قرار گیرند. به این جهت، لباس های آتش نشانی باید بهترین حالت حفاظتی ممکن را برای آتش نشانان داشته باشند. به ‌عبارت دیگر، اگر ساختار لباس با محافظتی که به همراه دارد بهترین عملکرد را داشته باشد، قطعاً عملکرد آتش نشانان نیز چشمگیر خواهد بود.

از این رو لباس های آتش نشانان انواع گوناگونی دارد که هر کدام مناسب شرایط خاصی است. جنس و طراحی این لباس ها باید به گونه ای باشد که آتش نشانان از لحاظ فیزیکی صدمه ای نبینند و همچنین عمر و تداوم این لباس ها هم باید طولانی باشد، به دلیل استفاده از پارچه های خاص، قیمت لباس های آتش نشانی بالاست. و هر سازمانی برای تهیه این لباس ها بودجه خاصی در نظر می‌گیرد و بهتر است از نظر اقتصادی هم مقرون به صرفه باشند.

در این مقاله قصد داریم به بررسی انواع البسه آتش نشانی با توجه به جنس و کاربردهای آن بپردازیم.

ویژگی های لباس کار آتش نشانی

· متشکل از سه لایه

· مقاومت در برابر اجسام برنده و تیز

· ضد آب و رطوبت

· از جنس الیاف نسوز و ضد حرارت

· دارای مقاومت کششی تا 450 نیوتن و قابلیت تحمل فشار تا 22 نیوتن

· دارای وزن مناسب به طوری که آتش نشان هنگام کار با آن به سختی نیفتد. (معمولاً 2.400 کیلوگرم)

· استفاده از پارچه شب رنگ جهت ایجاد دید مناسب در مواقع خطرناک

· دارای لایه داخلی گورتکس جهت انتقال مناسب جریان هوا در لباس

· سبب کاهش تعریق آتش نشان

· دارای جیب های مناسب جهت قرارگیری وسایلی مانند بی سیم

جنس انواع لباس آتش نشانی

لباس آتش نشانی ضد حریق، بسته به میزان حرارتی که فرد در معرض آن قرار می گیرد و نوع آلاینده های موجود در محیط انتخاب می شود. برای اطمینان از این‌که آتش نشانان میتوانند وظیفه خود را در هنگام آتش سوزی انجام دهند و از محیط های خطرناک در امان بمانند، به تجهیزات و لباس های خاصی نیاز دارند. به دلیل ایجاد مقاومت در برابر حرارت و استحکام بالا، انواع مختلفی از مواد برای تولید لباس یک آتش نشان انتخاب می شوند. برای نمونه، ژاکت و شلوارهایی که یک آتش نشان می پوشد، باید از موادی ساخته شود که در برابر گرمای شدید مقاومت کنند.

الیاف آرامید یک الیاف مصنوعی است که به دلیل استحکام و مقاومت بالا در برابر حرارت بسیار موردتوجه می باشد. Nomex نام تجاری لباس الیاف آرامید است و از این نوع مواد در ساخت ژاکت و شلوار لباس آتش نشانی استفاده می شود. نومکس، پارچه ای نسوز است که در برابر آتش و حرارت بسیار مقاوم است، این پارچه از ترکیب پلیمر پلی آمید آروماتیک است که تا دمای ۳۷۰ درجه سانتی‌گراد مقاومت دارد. این پارچه، در مقابل مواد شیمیایی، اسید و قلیا از مقاوت قابل توجهی برخوردار است. نومکس معمولاً با Kevlar ترکیب می شود تا مقاومت مواد را افزایش دهد.

اجزای لباس ایمنی آتش نشانی

سرآستین

برای سهولت در کار آتش نشانان، سر‌آستین لباس آتش نشانی به صورت کشبافت می باشد و از موادی که در برابر حرارت مقاوم است، ساخته می‌شود. این سر‌‌آستین ها از یک لایه پارچه از جنس الیاف آرمید پوشش داده می شود.

نوار شب رنگ

همانطور که پیش تر گفته شد، استفاده از نوارهای شبرنگ فسفری و نقره ای با زیرلایه کولار را در لباس های آتش نشانی به جهت ایجاد دید مناسب در مواقع خطرناک می باشد. رنگ نقره ای در روز و رنگ فسفری در شب، جلوه بهتری ایجاد می‌کنند. لازم به ذکر است که این نوارهای شبرنگ بیشتر در لباس های تیره رنگ آتش نشانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

زیپ

زیپی که در لباس آتش نشانی مورد استفاده قرار می گیرد، باید نسبت به تغییر شکل و ذوب شدن در دمای بالا، از مقاومت بالایی برخوردار باشد. زیپ این لباس ها، فلزی از جنس فولاد ۳۱۶ با آبکاری برنج است. که علاوه بر دوام بالا از آستانه تحمل قابل توجهی در شرایط دمایی گوناگون نیز برخوردار است.

تنظیم کننده بند شلوار

جایگزین نمودن مواد پلی استری به جای مواد فلزی، قابلیت ارتجاعی و دوام بالای تنظیم‌کننده بند شلوار لباس آتش نشانی را به همراه دارد.

نخ

از آنجا که دوخت لباس آتش نشانی نیاز به دقت بیشتری دارد، استفاده از الیاف مقاوم، ضروری است. به همین خاطر برای دوخت این لباس ها از نخ Teijin Conex استفاده می شود. که از الیاف متا‌ آرمید تشکیل شده است تا دمای ۲۵۰۰ درجه، به خوبی خواص خود را حفظ کند.

انواع لباس آتش نشانی

لباس آتش نشانی، شامل شلوار و اورکت، به صورت جدا و تکه ای یا سرهم و یک سره می باشد. تمامی لباس های آتش نشانی باید دارای استاندارد جهانی ویژه آتش نشانی باشد. در غیر این صورت آتش نشانان با خطر مرگ مواجه می شوند. لباس های آتش نشانی دارای انواع مختلفی است که در این بخش به بررسی هرکدام از انواع لباس آتش نشانی خواهیم پرداخت.

اورال ایمنی

تونیک لباسی از جنس پارچه مصنوعی مقاوم در برابر آتش می باشد. که پس از قرارگیری در معرض آتش، مقاومت ساختاری خود را حفظ می‌کند و در برابر بریدگی و پارگی مقاومت می‌کند. این لباس محافظت از آتش نشان را بدون تشدید فشار متابولیکی گرمایی تا سطوح بالایی فراهم می‌کند. این لباس آتش نشانی به گونه ای طراحی شده که انعطاف پذیری بالایی دارد و یقه آن دارای یک زیپ بلند است تا از پوشش کامل گردن اطمینان حاصل کند. این مدل از لباس ها بدون اینکه سنگین باشند و پوشیدن آن بسیار سخت باشد سطح بالایی از مقاومت در برابر حرارت را ایجاد می‌کنند.

لباس آتش نشانی اطفاء حریق

لباس عملیاتی مبارزه با حریق، همان لباسی است که در ذهن همه افراد به عنوان لباس آتش نشانی شکل گرفته است. همانگونه که پیش تر گفته شد، شامل شلوار و اورکت هایی می باشد که معمولا از سه لایه یا بیشتر تشکیل شده اند. جنس آن ها نومکس و کوالر می باشد که در برابر حرارت و آتش بسیار مقاوم است. از آنجایی که شغل آتش نشانان بسیار حیاتی است، لباس آن ها نیز باید دارای استانداردهای جهانی باشد تا در برابر حرارت ایمن باشند.

لباس های آتش نشانی در سایزهای کوچک، متوسط و بزرگ و در رنگ های سورمه ای، مشکی، قرمز، نارنجی، طوسی، زرد و خاکی ارائه می شوند.

لباس آتش نشانی تماس با آتش

از این لباس در عملیاتی استفاده می شود که آتشنشان مستقیماً با آتش سر‌ وکار دارد و لباس های عملیاتی مبارزه با حریق مناسب آن نیست. لباس های آتش نشانی اصولاً شامل ۵ قسمت است که عبارت است از کلاه، اورکت، شلوار، دستکش ساق بلند و پاپوش ایمنی. که به ایمنی بیشتر آتشنشانان کمک می‌‌کند.

جنس لایه خارجی این لباس از آلومینیوم فایرتکس و فایبرگلاس نسوز است و حرارت را از طریق انعکاس بازتاب می دهد. لایه های داخل این لباس از جنس الیاف ضد گرما می باشد.

لباس آتش نشانی عبور از آتش

جنس این لباس از الیاف نسوز، فایبرگلاس و آلومینیوم می باشد. که برای عبور آتش نشانان از آتش مناسب است اما امکان عملیات و تماس با آتش با این لباس وجود ندارد. این لباس به صورت یک سره و سرهمی، طراحی شده و به همراه کلاه و دستکش ایمنی در بازار موجود است.

برای مشاهده جدیدترین انواع لباس کار استاندارد می توانید برروی لینک زیر کلیک نمائید.

مشاهده محصولات لباس کار

لباس آتش نشانی برای محیط مرطوب و دارای الکتریسیته

تجهیزات محیط های مرطوب بیشتر برای موارد خطرناک و حوادث امداد و نجات در آب و هوای نامناسب و همچنین هنگام انجام خدمات اضطراری در هنگام طوفان یا سیلاب مورد استفاده قرار می گیرد. آتش نشانان دارای یک ژاکت چندمنظوره برای استفاده در مناطق گوناگون عملیاتی با درجه حفاظت بالا در برابر عناصر و آسانی در شرایط شدید آب و هوایی هستند. این لباس ها معمولاً به صورت سرهمی یا اورال هستند که همراه پاپوش و دستکش مخصوص عرضه می شوند.

جنس این لباس ها به گونه ای است که در محیط های مرطوب و یا محیط هایی که مواد اسیدی و بخارات آن ها وجود دارد، عملکرد بسیار خوبی دارند. و آتش نشانان می توانند وظیفه خود را در محیط های مرطوب انجام دهد. همچنین این لباس ها الکتریسته بدن را به صورت ایمن به زمین انتقال می دهند و تا حدود بسیاری از برق گرفتگی آتش نشان جلوگیری می‌کنند.

لباس آتش نشانی برای اقلیم سرد

عملیات آتش نشانی که در مناطقی مانند کوهستان های برفی انجام می شوند، لباس های متناسب با محیط خود را نیاز دارند. آتش نشانان برای انجام فعالیت در شرایط بسیار سرد، لباس های اضافی از جمله جوراب های سنگین، دستکش، کت های بارانی بلندتر و گرم تر، شلوار و زیرشلواری کاملاً آستردار، پیراهن کش دار سنگین و در بعضی شرایط، کلاهک های خزدار استفاده می کنند تا شرایط گرمایشی مناسبی را فراهم کنند.

لباس آتش نشانی با دید بالا

گاهی اوقات آتش نشانان موظفند در مجاورت جاده ها یا مناطقی که باید به وضوح قابل دید باشند، فعالیت کنند. در این شرایط، آتش نشانان از جلیقه های زرد با نوار بازتابنده نقره ای استفاده می‌کنند. پوشیدن این جلیقه ها این امکان را فراهم می کنند که پرسنل در یک وضعیت غیر آتش نشانی می توانند توسط رانندگان عبوری به اندازه کافی دیده شوند. از این نوع لباس در عملیات اطفا حریق استفاده نمی شود.

لباس آتش نشانی محافظت در برابر مواد شیمیایی

این نوع لباس آتش نشانی، آتش نشانان را در برابر انواع مواد خطرناک از جمله مواد شیمیایی، عوامل بیولوژیکی، مواد رادیواکتیو و... محافظت می نماید. این نوع لباس ایمنی، مجهز به دستگاه تنفسی هوا جهت تامین اکسیژن تنفسی مورد نیاز کاربر می باشد. این نوع لباس رنگ سفید خاصی دارد که موجب می شود کمی شبیه به لباس فضانوردان به نظر برسند. همچنین انجام فعالیت هنگام پوشش این نوع لباس به نسبت دیگر انواع لباس های ضد حریق دشوارتر است. زیرا هم وزن بیشتری دارد و هم از انعطاف پذیری کمتری برخوردار است.

نتیجه گیری

لباس آتش نشانی یکی از تجهیزات و ملزومات بسیار پرکاربرد در این حوزه می باشد. در صورت بی توجهی در انتخاب لباس مناسب و یا عدم توجه به نکات ارگونومی و... خطرات و صدمات بسیار جبران ناپذیری به آتش نشانان وارد خواهد شد. و در نتیجه بازدهی و راندمان کاری آنان را کاهش داده و آتش نشانان را از انجام وظایف و تعهدات خود در خصوص جان و مال افراد باز می دارد.

شما مخاطبان گرامی می توانید برای خرید انواع لباس آتش نشانی و یا کسب اطلاعات بیشتر در زمینه تجهیزات ایمنی با مشاوران مجموعه تجهیزات ایمنی حافظ تماس برقرار نموده و ضمن بررسی انواع برندهای لباس آتش نشانی و قیمت آن ها، بهترین انتخاب خود را انجام دهید و از خدمات پس از فروش آن بهره مند شوید.

ماسک های تنفسی تجهیزات حفاظت شخصی حداکثر فیلتراسیون را در برابر ذرات و آئروسل قطرات ارائه می دهند. آن ها در حال حاضر به طور گسترده توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی که با COVID-19 مبارزه می کنند، استفاده می شوند. ماسک های جراحی وسیله ای پزشکی و یک بار مصرف اند که فقط در این زمینه استفاده می شوند، اما دستگاه های تنفسی مورد استفاده در صنعت، جزو دسته تجهیزات حفاظتی شخصی (PPE) هستند و محافظت تنفسی را ارائه می دهند.

در این مقاله به معرفی کامل ماسک ایمنی و تنفسی، انواع آن و کاربرد های آن ها می پردازیم. زمانی که اقدامات مهندسی برای کنترل سلامت هوا موثر و کافی نباشد، کارگران ملزم به استفاده از ماسک‌ ایمنی هستند. استفاده از ماسک های ایمنی به دلیل ایجاد محدودیت در کار، جزو کنترل محاسبات مهندسی نیز محسوب نمی‌شوند.

ماسک های حفاظت از سیستم تنفسی

ماسک های تنفسی (Respiratory Protection Masks) به تجهیزاتی اطلاق می شوند که از استنشاق و تنفس گاز های سمی و شیمیایی به جهت حفاظت از سیستم تنفسی افراد جلوگیری می کنند. ماسک ها، این عمل را به وسیله فیلتراسیون گازهای سمی و هوارسانی از منبع قابل تنفس انجام می دهند.

ماسک های تنفسی به دو دسته بندی اصلی تقسیم می شوند:

1. ماسک های هوا رسان اتمسفری (Atmosphere Supplying Respirators)

2. ماسک های تصفیه کننده هوا (Air Purifying Respirators)

ماسک های هوا رسان اتمسفری

این ماسک ها منبع تامین هوای تنفسی افراد خارج از محیط آلوده هستند. این فرآیند در شرایطی رخ می دهد که میزان اکسیژن موجود در هوای محیط کمتر از 21% باشد و یا آلودگی محیط به قدری بالا باشد که فیلتر ماسک نتواند هوای قابل تنفس فرد را تأمین کند. این نوع ماسک به دو دسته تقسیم می شوند:

1. ماسک های با مخازن کپسول سرخود (Self Contained Breathing Apparatus)

2. ماسک های هوا رسان شلنگی (Air Hose Supplied Air Respirators)

که در ادامه این مطلب به بررسی ویژگی های هر یک از این ماسک ها خواهیم پرداخت:

ماسک های با مخازن کپسول سرخود

یکی از انواع انواع ماسک تنفسی فیلتر دار، ماسک های کپسول سرخود است. در این ماسک ها، افراد اکسیژن مورد نیاز خود را از یک منبع تنفسی همراه خود تأمین می کنند. این ماسک ها حداکثر تا چهار ساعت اکسیژن یا هوای مورد نیاز فرد را تأمین می کنند.

ماسک های هوا رسان شلنگی

نوع دیگر از ماسک تنفسی فیلتردار، ماسک های هوا رسان شلنگی است. این تجهیزات هوای مورد نیاز فرد را از یک منبع ثابت هوای فشرده، مانند دستگاه های دمنده هوا، از طریق شلنگ تحت فشار تأمین می کنند. طول شلنگ این ماسک ها از 25 الی 300 فوت متغیر است. در پایین ترین فشار و بالاترین طول شلنگ، وسیله باید به میزان 170 L/min هوا ارسال کند. فشار دستگاه هم نباید از PSI125 بیشتر شود.

ماسک های تصفیه کننده هوا

این نوع از ماسک ها آلاینده ها و مواد سمی موجود در هوای استنشاقی را به خود جذب می کنند. و به پنج دسته مختلف تقسیم می شوند:

1. ماسک های فیلتر کننده ذرات (Particulate Filtering Respirators)

2. ماسک های فیلتر کننده انواع گاز و بخارات سمی (Vapor and Gas Removing Respirators)

3. ماسک های الکتریکی تصفیه هوا (Powered Air Purifying Respirators)

4. ماسک های نجات (Escape Masks)

5. ماسک تنفسی نمدی با کاور زغال اکتیو (Combinations Particulate Removing and Vapor and Gas Removing)

که در ادامه هرکدام از آن ها را به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می دهیم:

ماسک های فیلترکننده ذرات ( گرد و غبار)

این ماسک های حفاظت در برابر گرد و غبار به منظور حفاظت در برابر گرد و غبارها ، فیوم ها (Fumes) و یا میست ها (Mists) مورد استفاده قرار میگیرند. در این ماسک ها جهت جلوگیری از ورود آلاینده ها به داخل دستگاه تنفسی از مواد فیبری و الیافی همانند کاغذ، ‌نمد و یا پارچه استفاده می شود.

انواع فیلترها در ماسک های فیلترکننده ذرات

فیلتر ماسک های حذف کننده ذرات گرد و غبار بر اساس استاندارد های اروپایی به سه کلاس N، R و P تقسیم می شوند.

سری N (ذرات غیر روغنی)

شامل ماسک هاییست که قابل استفاده در فضای اتمسفریک هستند، و ذرات آلاینده آن ساختار غیر روغنی دارند.

سری R (ذرات مقاوم در برابر روغن) و سری P (ذرات عایق روغن)

کلاس R و P شامل ماسک هایی هستند که فیلتراسیون آن ها در برابر ذرات روغنی یا فیلترهای عایق روغن مقاوم هستند.

بر اساس استاندارد اروپا، ماسک های تنفسی گرد و غبار به سه کلاس تقسیم می شوند. که در ادامه به بررسی جداگانه هر کدام از آن ها خواهیم پرداخت:

کلاس فیلترینگ FFP1

فیلتر حفاظتی آیروسل های جامد و مایع غیر سمی با تراکم 25/1 برابر حد مجاز

کلاس فیلترینگ FFP2

فیلتر حفاظتی آیروسل های جامد و مایع غیر سمی و یا با مسمومیت کم تا متوسط با تراکم ۱۲ برابر حد مجاز

کلاس فیلترینگ FFP3

حفاظت در برابر آیروسل های جامد و مایع غیر سمی و یا با مسمومیت کم تا متوسط یا با سمیت بالا با تراکم ۵۰ برابر حد مجاز

ماسک های فیلتر کننده انواع گاز و بخارات سمی

ماسک های تنفسی تصفیه کننده هوای آلوده برای محافظت در برابر گازها و بخارات سمی مانند آمونیاک، جیوه و انواع گازهای سمی اسیدی و بخارات ترکیبات شیمیایی استفاده می شوند. انواع ماسک های محافظتی گازها و بخارات سمی به دو دسته تقسیم می شوند:

1. ماسک تنفسی کارتریج دار شیمیایی یا به اصطلاح Chemical Cartridge Respirators

2. ماسک تنفسی گازی کانیستر دار Gas Masks

حال به بررسی هر یک موارد بالا می پردازیم:

ماسک های کارتریج دار

این نوع ماسک های تنفسی به دو دسته ی نیم صورت (پوشاننده بخش های تنفسی صورت مانند دهان و بینی) و یا تمام صورت (پوشاننده کل صورت) موجود می باشد. در صورتی که گاز های آلاینده و سمی موجود در محیط از راه چشم بتوانند موجب تحریک و آسیب چشم کاربر بشوند، از این نوع ماسک استفاده می شود.

خرید ماسک شیمیایی تنفسی نیم صورت

ماسک های گازی کانیستردار

سیستم پالایشی کانیسترها مانند کارتریج ها می باشد اما تفاوت اصلی آن ها با یکدیگر این است که میزان سایز ماده جاذب موجود در این دسته از کارتریج ها بزرگتر و پرحجم تر است و بزرگ ترین تمایز کانیسترها نسبت به انواع ماسک ها داشتن دریچه استنشاقی می باشد.

خرید انواع فیلتر ماسک های تنفسی

ماسک های الکتریکی تصفیه کننده هوا

این ماسک ها از یک دمنده الکتریکی برای عبور هوای آلوده از داخل سیستم فیلتراسیون آلاینده ها بهره می برند. که باعث تصفیه شدن هوای آلوده می شود.

ماسک های نجات

برخی از ماسک ها در شرایط اضطراری و فرار از منطقه آلوده که امکان خطرات جانی وجود دارد، استفاده می شوند. این ماسک ها در مناطق با امکان مسمومیت تنفسی و یا کاهش شدید اکسیژن که وجود مونوکسیدکربن بسیار است مصرف می شوند.

خرید ماسک شیمیایی نیم صورت

ماسک های کاغذی نمدی یا با کاور زغال اکتیو

این نوع ماسک از جنس نمد یا کاغذ پوشیده از زغال اکتیو هستند. که جهت حذف هم زمان گازها و بخارات و همچنین گرد و غبار مورد استفاده قرار می گیرند.

نتیجه گیری

درصورتی که قصد خرید ماسک تنفسی برای خود یا برای پرسنل فعال در کارگاه یا محیط کار خود دارید، انتخاب بهترین و مناسب ترین ماسک تنفسی با توجه به نوع آلاینده و نوع ماده خطرناک مورد استفاده، اهمیت ویژه ای دارد.

در یک محیط کاری، امکان تولید ذرات گرد و غبار یا بخار و گاز بسیار است. هر کدام از این آلاینده ها ممکن است به نوبه خود خطرناک باشند. و همچنین باید بدانید که تنها انتخاب یک ماسک کاغذی برای استفاده در تمامی شرایط گزینه خوبی نیست. و باید تعیین گردد که این مواد آلاینده تا چه اندازه خطرناک هستند.

اگر در محیطی کار می‌کنید که هر دو نوع آلاینده وجود دارد، ماسک تنفسی فیلتردار ترکیبی گزینه‌ای است که می‌تواند به شما کمک کند.

احتراق به چه معناست؟

به واکنش مواد اشتعال زا با اکسیژن که فرآورده های آن نور و گرما است، احتراق می گویند.

عوامل احتراق به سه دسته تقسیم می شوند (مثلث آتش):

1. ماده سوختنی:

با نظارت بر محل های نگهداری مواد اشتعال زا، پایین نگه داشتن دما، تغییر حالت فیزیکی مواد و نم دار کردن آن ها در صورت امکان می توان از آتش سوزی جلوگیری کرد.

2. اکسیژن:

برای اطفاء از طریق مانع شدن از رسیدن اکسیژن، می توان از گاز انیدریک کربنیک و برخی مواد شیمیایی مانند کف استفاده کرد. اصول کار کپسول های آتش نشانی به همین صورت است.

3. حرارت:

با کاهش حرارت حریق توسط آب می توان آتش را خاموش کرد.

پیش از هر چیز، شما را به مطالعه مقاله تجهیزات پیشگیری از حریق در سایت حافظ دعوت می کنم.

نکات مهم

آتش به صورت عمودی حرکت می کند اما اگر به مانعی برخورد کند، حرکتش افقی می شود. کارگذاری مناسب فن در ساختمان از تجمع دود، گاز و حرارت در محل جلوگیری می کند. با خروج دود و گاز ناشی از آتش در محل فرد از خفگی نجات پیدا می کند و بهتر می تواند به دنبال راه های فرار بگردد. عدم کارگذاری فن باعث تجمع حرارت در محیط (تا دمای 1000 درجه) و آتش سوزی مواد موجود در کف (قسمت بالایی آتش حرارت بیشتر و قسمت پایینی حرارت کمتری دارد.) که هنوز مشتعل نشده اند، می شود.

تحمل حرارت انسان در رطوبت کمتر است از این هرگز نباید قبل از خروج افراد از ساختمان سعی در اطفاء حریق داشت.

آشنایی با کلاس های آتش و روش اطفاء

سیستم‌های نصبی حفاظت در برابر حریق

سیستم های حفاظتی حریق به دو دسته تقسیم می شوند:

1. سیستم های فعال:

از طریق عمل مکانیکی در زمان حریق عمل می کنند. مثال: آبفشان

2. سیستم های غیر فعال:

این تجهیزات بدون کارکرد مکانیکی و پویا، حریق را محدود می کنند یا مانع گسترش آن می شوند. برای نمونه: دیوار آتش

نمونه هایی تجهیزات غیر فعال حفاظت در برابر حریق

دیوار آتش (Firewalls): دیوار آتش از نفوذ آتش به طرف دیگرش محافظت می کند. در اصل این دیوار با جداسازی بخش های ساخنمان از تخریب بخش های دیگر ساختمان جلوگیری می کند.

شیشه مقاوم به حریق (fire-resistant glass): این شیشه تا درجه مشخصی در برابر آتش از افراد محافظت و از ورود دود، آتش و گرد و غبار ناشی از خاکستر از اتاق ها به هم جلوگیری می کند.

داکت ضد حریق (Duct Fire): داکت ضد حریق، از صفحه استیل و پوشش داخلی برآمده تشکیل شده است. در صورت وقوع حریق، این داکت مانع انتشار آتش می شود و راه های اضطراری و فرار به کمک این داکت ایمن و عاری از آتش و دود باقی می ماند.

آتش بند (Fire Stop): مواد آتش بند و دود بند موادی هستند که به منظور جلوگیری از گسترش حریق و با هدف نجات جان انسان و سهولت در عملیات امداد و نجات در هنگام حریق، وظیفه جلوگیری از نفوذ حریق و دود از ناحیه ای به ناحیه ی دیگر را دارد.

درب ضد حریق (fire door): درب ضد حریق مقاومت بالایی در برابر حریق دارد و از گسترش دود جلوگیری می کند. این درب ها هم به صورت اتوماتیک و هم به صورت دستی باز و بسته می شوند.

دستگیره: در جهت سهولت خروج ساکنین در مواقع اضطرار از دستگیره خروج اضظراری استفاده می شود.

آرام بند: زمان خروج اضطراری وقتی درب باز می شود، ممکن است دود و حریق وارد محیط پله فرار شود. از این رو برای حل این مشکل از آرام بند استفاده می شوند.

پوشش مواد معدنی نسوز: این مواد به دلیل مقاومت حرارتی بالا و ضریب پایین انتقال حرارت، باعث ایجاد تاخیر در فروپاشی ساختمان به مدت 4 الی 5 ساعت می شود.

پوشش رزین متورم شونده: این پوشش ها وقتی در برابر گرما یا آتش قرار می گیرند، متورم می شوند و باعث کاهش انتقال حرارت به سطح فلز می شوند.

نمونه هایی تجهیزات غیر فعال حفاظت در برابر حریق

دتکتور: دتکتور (detector) وسیله ای است که برای کشف زودتر آتش سوزی قبل از توسعه آن طراحی شده است تا ساکنین بتوانند به سرعت مکان را تخلیه کنند.

شستی: شستی اعلام حریق یکی از اجزای سیستم اعلام حریق می باشد که با فشردن آن می توان دیگران را از حریق در محیط مطلع ساخت.

آژیر: به وسیله ای که با استفاده از صوت حریق را اطلاع می دهد، آژیر گفته می شود.

تابلو اعلان: کنترل پنل اعلام حریق یا تابلوی کنترل مرکزی به عنوان مغز سیستم اعلام حریق شناخته می‌شود. این کنترل پنل پلی میان تجهیزات سیستم اعلام حریق است.

اسپرینکلر: اسپرینکلر یک آبفشان است که وقتی که دما از میزان مشخصی فراتر رود، آب را تخلیه می‌کند.

کپسول آتش نشانی: کپسول آتش نشانی یک محفظه فولادی و قابل حمل است که درون آن ماده خاموش کننده آتش قرار می گیرد. این کپسول دارای اهرمی است که با فشار دادن آن ماده خاموش کننده به بیرون پاشیده می شود.

سیستم مهار کننده حریق آیروسل: زمانی که سنسور های اطفاء حریق تشخیص دود و حرارت ناشی از حریق را می دهند، کپسول های آیروسل به صورت خودکار فعال شده و با پخش کردن ذرات جامد بسیار کوچک در محیط باعث ایجاد ماندگاری روی حریق می شوند.

فن: در زمان حریق دود و حرارت را از محیط خارج می کند.

جعبه آتش نشانی: جعبه ای است که بر روی دیوار نصب می شود. درون این جعبه شیر و شلنگی وجود دارد که به سیستم آتش نشانی ساختمان متصل است.

سخن آخر

تجهیزات ایمنی حافظ به به منظور فراهم نمودن روش های پیشگیری از حریق در حوزه آتش نشانی و تجهیزات آتش نشانی، با سال ها تجربه در این حوزه، تمامی تجهیزات پیشگیری از آتش سوزی مورد نیاز کاربران را با بالاترین استاندارد و مناسب ترین قیمت در اختیار شما کاربران گرامی قرار می دهد.

در مقاله های پیشین به اهمیت کپسول آتش نشانی در زندگی روزمره انسان و انواع گوناگون آن پرداختیم، اکنون که کپسول های آتش نشانی را کاملاً می شناسید، باید ایمنی در استفاده از کپسول آتش نشانی را نیز فرا بگیرید تا در مواجهه با موارد اضطراری در خانه آمادگی لازم را داشته باشید.

به خاطر داشته باشید، پیش از استفاده از کپسول آتش نشانی برای خاموش نمودن آتش، باید اطمینان حاصل نمائید که آیا آن کپسول برای مهار آتش مناسب است یا خیر و آیا می توانید به وسیله آن آتش را خاموش کنید یا خیر؟ اگر در پاسخ به این سوال شک داشتید، بلافاصله ساختمان را تخلیه نموده و با آتش نشانی تماس بگیرید.

در این مقاله به مراحل خاموش کردن آتش به وسیله کپسول آتش نشانی و هم چنین رعایت ایمنی در استفاده از آن ها را توضیح خواهیم داد.

مقاله: کپسول آتش نشانی چیست؟

مسیر خروج را بیابید.

پیش از شروع به کار با کپسول آتش نشانی، یک مسیر خروج ایمن را مشخص نموده و پشت به مسیر خروج بایستید. زیرا در صورتی که توانایی خاموش نمودن آتش را نداشتید، باید حتما راه فراری داشته باشید. این مورد را هنگام تعیین محل نصب کپسول آتش نشانی نیز در نظر بگیرید و پس از بازیابی مطمئن شوید که گزینه های خروج چندگانه را در نزدیکی آن دارید.

افراد را از آتش دور کنید.

پس از تعیین محل خروج ایمن، مطمئن شوید که همه افراد از ساختمان خارج شده اند، سپس شروع به مهار آتش نمائید. همچنین، فقط در صورتی که از داشتن راه فرار مشخص اطمینان دارید، ادامه دهید و با آتش مبارزه کنید. این مورد را به خاطر داشته باشید که، کپسول های آتش نشانی برای مقابله با آتش سوزی های بزرگ و در حال رشد مناسب نیستند. فقط درصورتی که شعله های آتش کوتاه تر از شما بود و در فضای کمی مهار می شد، سعی به مهار آن با کپسول آتش نشانی کنید.

نوع آتش سوزی را تشخیص دهید.

نخستین کار برای استفاده از کپسول آتش نشانی این است که بدانید با چه نوع آتشی مواجه هستید. انواع مختلفی از آتش سوزی وجود دارد و اینکه بدانید چه نوع حریقی را خاموش می کنید بسیار حائز اهمیت است. زیرا در این صورت است که میتوانید از نوع مناسب کپسول آتش نشانی استفاده کنید.

انواع آتش سوزی بستگی به موادی دارد که خواهد سوخت، با استفاده از نامگذاری های 5 حرفی (A، B، C، D و K ) نامگذاری کرده اند. برخی کپسول های اطفاء حریق فقط یک نوع آتش را می توانند خاموش کنند. برای نمونه یک کپسول آتش نشانی نوع "A" را فقط باید در آتش سوزی نوع A استفاده نمود. همچنین برخی از کپسول های آتش نشانی چند منظوره هستند و می توانند چندین نوع مختلف آتش سوزی را خاموش کنند. برای نمونه، ممکن است یک کپسول آتش نشانی با درجه A ،B و C داشته باشید. می توانید از آن برای اطفاء حریق نوع A ،B و C استفاده نمائید. در ادامه به معرفی انواع آتش سوزی می پردازیم:

آتش سوزی نوع (A) ناشی از مواد آتش زای معمولی از قبیل کاغذ، چوب، پارچه، کاه و لاستیک

آتش سوزی نوع (B) ناشی از مایعات و گازهای قابل اشتعال نفتی مانند: گریس، گازوئیل، بنزین، رنگ، سوخت، پروپان و نفت سفید

آتش سوزی نوع (C) ناشی از تجهیزات الکتریکی شامل: جعبه فیوز، سیم کشی، رایانه، دستگاه کپی، ماشین آلات و لوازم خانگی

آتش سوزی نوع(A,B,C) مخصوص آتش های ترکیبی

آتش سوزی نوع (D) ناشی از بعضی فلزات آتش زا و تراشه ها مانند: منیزیم، تیتانیوم، پتاسیم و سدیم

آتش سوزی نوع (K) شامل روغن ها و چربی های آشپزی که بیشتر در آشپزخانه های تجاری وجود دارند

کپسول آتش نشانی متناسب با نوع آتش سوزی را انتخاب کنید.

پس از اطلاع از نوع آتش سوزی، مطمئن شوید که کپسول اطفاء حریقی که می خواهید از آن استفاده کنید، متناسب با نوع حریقی باشد که می خواهید آن را خاموش کنید. زیرا هر کدام از کپسول های آتش نشانی به جهت مهار نوع خاصی از آتش، تعبیه شده اند. ساده ترین روش این است که برچسب روی کپسول آتش نشانی را بررسی کنید. بر روی برچسب، مشخص شده که آن کپسول آتش نشانی برای مهار چه نوع آتشی (یا کلاس آتش) طراحی و تعبیه شده است. برای مهار آتش سوزی در منازل، کپسول های چند منظوره می تواند انتخاب مناسب تری باشد. به دلیل این که هم به اندازه کافی بزرگ است که آتش های کوچک را مهار کند و هم آنقدر سنگین نیست که استفاده از آن دشوار باشد. و حتما به خاطر داشته باشید که تمامی دستورالعمل های ذکر شده روی کپسول را بخوانید و پیش از وقوع آتش سوزی، با قطعات و روش کار با کپسول آتش نشانی آشنا شوید.

فاصله مناسب تعیین کنید.

در شرایط وقوع آتش سوزی به فاصله مناسب بروید. برد بسیاری از کپسول های آتش نشانی بین 8 تا 12 فوت (2.4 تا 3.7 متر) می باشد. پیش از خالی کردن کپسول، سعی کنید در فاصله 6 تا 8 فوت (1.8 تا 2.4 متر) قرارگیرید. هنگامی که مشغول به خاموش نمودن آتش هستید شعله های آتش فرو می نشیند، در این صورت می توانید به آتش نزدیک تر شوید.

کپسول های آتش نشانی را مرتب شارژ کنید.

کپسول های آتش نشانی را در اسرع وقت تعویض یا شارژ کنید. هرگز یک کپسول آتش نشانی را خالی نگه ندارید، زیرا این امکان وجود دارد که کسی در مواقع اضطراری از آن استفاده کند. برخی از کپسول های آتش نشانی یکبار مصرف اند و پس از تخلیه باید آن ها را دور انداخت. اما برخی دیگر قابل شارژ مجدد هستند. در صورتی که کپسول شما از نوع قابل شارژ است، شارژ مجدد آن را به تعویق نیندازید. در غیر این صورت ممکن است در شرایط اضطراری بدون کپسول آتش نشانی گرفتار شوید.

مقاله: تاریخ مصرف کپسول های آتش نشانی

استراتژی PASS را در مهار آتش به کار ببرید.

نکته طلایی در نحوه استفاده از کپسول آتش نشانی به کارگیری استراتژی "PASS" می باشد. در موارد اضطراری اغلب مواقع تمرکز کار بسیار دشواری است. از این رو فقط سرواژه "PASS" را به خاطر داشته باشید. استراتژی "PASS" شامل عملیات زیر می شود. که هرکدام را جداگانه در ادامه شرح خواهیم داد:

Pull:

- پین روی دسته کپسول آتش نشانی را بکشید.

Aim:

- نازل را در قسمت پایین شلنگ، به سمت پایه آتش (هدف) تنظیم نمائید.

Squeeze:

- دسته یا اهرم را فشار دهید تا کپسول تخلیه شود.

Sweep:

- نازل را به سمت جلو و عقب به حرکت در بیاورید. کپسول را در قسمت پائین آتش نگه دارید و آن را از یک طرف به طرف دیگر حرکت دهید تا شعله های آتش خاموش شوند.

پین را بکشید.

هر کپسول آتش نشانی دارای یک پین در قسمت دسته می باشد که از تخلیه اتفاقی کپسول آتش نشانی جلوگیری می کند. حلقه را در دست بگیرید و ضامن را از کنار دسته بیرون بکشید. سپس نازل کپسول را به سمت آتش بگیرید. اهرم دسته حمل را با یک دست و با دست دیگر نازل را بگیرید.

شلنگ کپسول را تنظیم نمائید.

در نحوه استفاده از کپسول آتش نشانی نازل را مستقیما به سمت پایه یا منشاء آتش نگه دارید، زیرا شما باید سوختی که می سوزد را خاموش کنید نه شعله های پراکنده آتش را. در استفاده از کپسول های آتش نشانی دی اکسید کربن، دقت نمائید که دستان خود را از سر تخلیه پلاستیکی که بسیار سرد می شود، دور نگهدارید.

اهرم کپسول را فشار دهید.

برای آزاد سازی عامل خاموش کننده در حالی که با دست دیگر شلنگ را در پایه آتش قرار می دهید، دو اهرم را با هم فشار دهید. اهرم ها را آهسته و یکنواخت فشار دهید. برای جلوگیری از تخلیه خاموش کننده، اهرم ها را رها کنید.

نازل را در همه جهات به حرکت در بیاورید.

نازل را از در همه جهات بچرخانید. به منظور خاموش کردن منبع سوخت، به آرامی شلنگ کپسول را به سمت عقب و جلو بر روی پایه آتش حرکت دهید، تا جایی که شعله های آتش فروکش کند. تخلیه آتش شامل هر گونه خاکستر گرمی می باشد که می تواند دوباره آتش زا شود. به سمت عقب برگردید و اگر شعله های آتش دوباره شعله ور شد، این روند را دوباره را تکرار نمائید. از نزدیک آتش را تماشا کنید و اطمینان حاصل کنید که شعله های آتش دوباره شعله ور نمی شوند.

خرید انواع کپسول های آتش نشانی در تهران و شهرستان ها

با آتش نشانی تماس بگیرید.

اگر تا به این مرحله فرصتی برای تماس با اداره آتش نشانی را نداشتید و همچنان در نحوه کار با کپسول آتش نشانی به مشکل خورده اید و نمی توانید آتش را به درستی مهار کنید، حتما با آتش نشانی تماس بگیرید.

ایمنی صنعتی چیست؟

ایمنی صنعتی، دانشی است شامل مجموعه تدابیر، اصول و مقرراتی که با به کار گیری آن ها می توان نیروی کار و سرمایه را به شیوه ای مؤثر و کارآمد در مقابله با حوادث گوناگون در محیط های صنعتی مصون داشت. این دانش در پیشگیری از بروز حوادث در محیط کار به یاری انسان آمده و همواره در راستای حفاظت و حراست از نیروی انسانی و سرمایه گام بر میدارد و به این وسیله محیط کاری بی خطر و سالمی را برای افزایش کارایی کارکنان به وجود آورده است.

دانش HSE که در مقاله های پیشین به صورت کامل به معرفی آن پرداختیم، سبب پیشگیری از ایجاد حوادث، کاهش شدت اثرات و حفاظت از محیط زیست می باشد. اگر هنوز به این شاخص مهم ایمنی آشنا نشده اید، مقاله شاخص HSE را مطالعه نمائید.

مهندسی ایمنی صنعتی

مقرراتی که برای کاهش وقوع حوادث از طریق حذف یا کنترل خطرات وضع می شوند را مهندسی ایمنی صنعتی می گویند. مواردی که در ایمن کردن محیط کار مورد توجه قرار می گیرند، شامل:

· عوامل انسانی

· طراحی دستگاه ها و تجهیزات

· مدیریت و راهبری ایمنی

· آموزش

· بازرسی

رعایت ایمنی در کار

ایمنی در کار عبارت است از فراهم نمودن موجباتی که از بیماری ها و حوادث ناشی از فعالیت های صنعتی جلوگیری می کند. بدین معنا که هر چه تعداد حوادث ناشی از کار کمتر باشد، می توان گفت که ایمنی بیشتری در محیط کار وجود دارد.

وقوع حوادث موجب آسیب دستگاه ها و تجهیزات مواد خام، محصولات و محیط کار می شود ویا صدمات غیرقابل جبران جسمی و جانی را به دنبال خواهد داشت.

ایمنی شرایطی است که منابع انسانی را از عوامل مضری که سلامتی آنان را به خطر می اندازد، مصون می دارد. مسئولیت عمده ایمن سازی محیط کار به عهده مدیران سطوح بالای سازمان به ویژه مدیران پرسنلیست. البته اهمیت همکاری تمامی کارکنان را در محیط امن نمی توان نادیده گرفت.

ایمنی در افزایش بهره وری

اصول ایمنی در صنعت نیز علاوه بر اثرات غیرمستقیم بر بهره وری و بازده اقتصادی واحدهای صنعتی، به طور مستقیم در خسارات مالی یا جانی، عواقب و پیامدهای منفی تمامی حوادث صنعتی تأثیر دارد.

رعایت ایمنی برهر دو طرف کارفرما و کارکنان، امری لازم الاجراست. در ادامه به بررسی وظایف هر طرف می پردازیم:

برای کارکنان:

· افزایش روحیه

· کاهش فشار کار

· کاهش جراحات

· کاهش حوادث

· افزایش سهولت

· افزایش رفاه و سلامتی

· افزایش سطح بهداشت کار

برای کارفرما:

· کاهش حوادث

· افزایش کیفیت محصول

· افزایش کارایی کارکنان

· کاهش خطاها

· کاهش مخارج درمانی کارگران

· استفاده بهینه از نیروی انسانی

· کاهش مخارج تولید

وظیفه مدیریت در ایمنی

در آخر نتیجه میگیریم که واجب است کارفرمایان به اهمیت و ارزش ایمنی صنعتی پی ببرند. باید از زیان های مادی ناشی از حوادث صنعتی چه مستقیم و چه غیرمستقیم آگاهی داشته باشند. به علاوه از همه مهم تر به ارزش و منزلت عامل انسانی و سلامت او توجه کند. لازم است مدیریت بر تمام کارکنان و محیط کار تأثیر داشته باشد و عوامل ایمنی محیط که در کاهش حوادث مؤثر هستند را به بهترین نحو بشناسند و تمامی کوشش و توان خود را در جهت حفظ سلامت کارکنان و ماشین آلات به نحو مطلوب مصرف کند.

تاریخچه ایمنی در پرواز

طی سال های 1926 و 1927 که هواپیماهای مسافربری به تازگی تبدیل به راهی برای جابجایی انسان شده بودند، در مجموع 24 سانحه هوایی رخ داده بود. این رقم در سال 1929 به 51 مورد رسید که در جریان آن حدود 61 نفر جان خود را از دست دادند.

امروزه با گذشت نزدیک به 80 سال، وقوع سوانح هوایی به طرز چشمگیری کاهش یافته است. اما هنوزه بسیاری از افراد به دلیل وقوع سوانح هوایی ترس از پرواز دارند و اکثر مواقع به دنبال روش های جایگزین برای سفرهستند.

سالانه حدود ۳۰۰ میلیارد نفر در دنیا از طریق سامانه حمل و نقل هوایی جابجا می شوند. در سال های اخیر به طور میانگین حدود ۳۰ هزار نفر در پروازهایی حضور داشتند که به نحوی در هنگام پرواز یا در زمان نشست و برخاست هواپیما دچار سانحه شده اند.

ممکن است خوشامدگویی مهمانداران و آموزش ها و توصیه های ایمنی شان، پس از چند پرواز تکراری به نظر بیاید اما تمام این توصیه ها پشتوانه علمی داشته و صنعت هوانوردی برای گنجاندن همین چند خط توصیه در متن صحبت های خدمه پرواز، تجربه های تلخ و سنگینی را پشت سر گذاشته است. در این مقاله به بررسی نکات ساده و تکراری ایمنی در پرواز می پردازیم که در عین پیش‌ پاافتادگی، ممکن است برای اکثر افراد مشکل ایجاد کرده باشد.

نکات ایمنی در پرواز

سفر هوایی یکی از ایمن ترین روش های حمل و نقل است، با این حال افراد باید تدابیر ایمنی و امنیتی را در طی سفر رعایت کند. برای تضمین امنیت مسافران، شرکت های هوایی و مسافرانی که با این ایرلاین ها سفر می کنند، در معرض محدودیت هایی قرار می گیرند. بنابراین برای داشتن یک سفر عالی، بهتر است نکاتی که در ادامه شرح می دهم را مد نظر داشته باشید:

آمادگی برای سفر

آماده شدن برای پرواز شامل اطمینان از این موضوع است که شما تمام مدارک کاغذی از قبیل پاسپورت و بلیط را به همراه داشته و همچنین از ساعت حضور در فرودگاه برای عبور از گیت های امنیتی اطلاع کامل داشته باشید. اکثر شرکت های هوایی تمام اطلاعات لازم برای سفر و همچنین محدودیت های پروازی را در وبسایت خود در اختیار مسافران قرار می دهند.

محدودیت های پرواز

محدودیت های پرواز از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. برای نمونه در آمریکا و پس از حملات 11 سپتامبر حمل برخی اقلام خاص در چمدان های مسافران ممنوع اعلام شده است. اما در کل حمل اشیائی از قبیل صلاح سرد و گرم، بطری و اجسام شیشه ای، اسباب بازی های خطرناک و... در اکثر کشورهای جهان ممنوع می باشد.

ایمنی شما در سفر هوایی

سفر هوایی در کل ایمن است، اما لازم است تدابیری را هم به کار بست تا ایمنی بیشتری داشت. بنابراین باید در هنگام بررسی اطلاعات ایمنی توسط مهمانداران خیلی خوب به آن ها گوش فرا دهید. برای نمونه به موارد زیر توجه نمائید:

• اگر پرواز شما بر فراز آب ها بود، از مکان دقیق جلیقه نجات اطمینان حاصل کنید.
• همیشه به دستورالعمل های خدمه کابین به ویژه در مواقع اضطراری عمل نمائید.
• بستن کمربند ایمنی در زمان نشست و برخاست هواپیما و همچنین در طی پرواز الزامی است.
• برای کسب اطلاعات ایمنی پرواز کارت ایمنی که در جیب جلوی هر صندلی وجود دارد را مطالعه نمائید.
• به توضیحات ایمنی مهماندار در ابتدای سفر گوش فرا دهید.
• درب های خروج اضطراری هواپیما را بیابید.
• اگر ترس از ارتفاع دارید، به هیچ عنوان کنار پنجره نشینید.
• در هنگام بحران حتما از ماسک اکسیژن استفاده نمائید.
• تا توقف کامل و باز شدن درب هواپیما، روی صندلی خود بشینید.

فناوری های ایمنی و حقایق علمی در پرواز

آماری که در سال 2001 توسط اداره حمل و نقل داخلی آمریکا منتشر شد، حاکی از آن است که حتی اگر آن قدر بدشانس باشید که در یک سانحه هوایی درگیر شوید، شانس نجات یافتن شما حدود 95 درصد خواهد بود. با این حال برای مسافران مضطرب این اعداد نمی تواند تسکین دهنده باشند. چرا که حتی تکان های هواپیما هم سبب ایجاد ترس و وحشت در آن ها خواهد شد.

اما آگاه باشید که تنها شانس نمی تواند ضامن جان شما در یک سانحه هوایی شود، بلکه وجود فناوری های مدرن در هواپیماها، به ایمنی بیشتر پرواز کمک میکند. فناوری هایی از قبیل:

روکش های صندلی ضد آتش

در اوایل دهه 80 میلادی سازمان هوانوردی فدرال از ناسا خواست تا تعیین کند که کدام نوع از مواد روکش های صندلی ها در صورت آتش سوزی در کابین، در مقابل آتش مقاومت بیشتری خواهد داشت. امروز تولیدکنندگان هواپیما پس از گذراندن تست های ویژه برای ساخت روکش های صندلی، پارچه های پیشرفته ضد آتش را دور روکش های صندلی ها می پیچند، که به عنوان یک لایه محافظتی عمل می کند. امروزه شرکت صنایع Aero foamبا استفاده از الیاف مخصوصی، یک فیبر مصنوعی مقاوم در برابر حرارت به نام کِولار تولید می کند.

طراحی پنجره هواپیما

برای افزایش ایمنی و سلامت مسافران، پنجره هواپیما به شکل بیضی طراحی و ساخته می شود. اما این شکل طراحی از ابتدای ایجاد صنعت حمل و نقل هوایی وجود نداشته و تقریبا تا سال ۱۹۵۰ میلادی پنجره هواپیماها را مربعی یا مستطیل شکل می ساختند.

پس از بررسی های بسیار متوجه شدند که یکی از علل عمده سقوط هواپیماها همین چهارگوش بودن شیشه ی پنجره ها می باشد. چهارگوش بودن شیشه ها سبب آسیب پذیری بیشتر و ترک خوردن هواپیما در برابر فشار هواست. پس تنها راه حل این بود که گوشه های پنجره ها را به جای زاویه تیز، به صورت گرد و بیضی بسازند. منحنی کردن گوشه های پنجره‌ هواپیما و بیضی شکل ساختن آن ها باعث می شود فشار وارد شده بر پنجره ها به اطراف پخش شود و هیچ فشار متمرکزی روی پنجره ها نباشد که باعث ترک خوردن شیشه ها شود.

ایجاد سوراخ کوچک در پنجره هواپیما

این سوراخ های کوچک به منظور حفظ فشار در داخل کابین هواپیما تعبیه شده اند. پنجره های هواپیما از سه پنل از جنس آکریلیک ساخته شده اند. پنل اول وظیفه جلوگیری از نفوذ اجسام خارجی به داخل هواپیما و همچنین حفظ فشار داخل کابین را بر عهده دارد. بعید به نظر میرسد که پنل اول صدمه ای ببیند، اما باز هم جهت احتیاط پنل دوم نقش سوپاپ اطمینان را در صورت آسیب به پنل اول ایفا می کند.

سوراخ های کوچکی که بر روی شیشه داخلی پنجره هواپیما قرار دارد، برای تنظیم فشار هوا تعبیه شده است. تا پنل میانی پنجره دست نخورده باقی بماند و در صورت شکستن پنل بیرونی بتواند فشار هوای داخل را کنترل کند.

طعم بد غذای هواپیما

طعم بد غذایی که در هواپیما سرو می شود، همیشه خاطره سفر با هواپیما را از خراب می کند. جالب است بدانید مقصر اصلی در بدمزه بودن غذا خود هواپیماست، نه غذایی که سرو شده است. در این زمینه حدود ۲ سال پیش دانشگاه کورنل (Cornel University)، تحقیقات جالبی انجام داد. در این تحقیقات مشخص شد که فضای داخل هواپیما خشک است و رطوبت کمی دارد و باعث تغییر طعم خوراکی ها و نوشیدنی ها می شود، در نتیجه شیرینی موادغذایی کمتر می شود و مزه شور غذاها بیشتر حس می شود. بر اساس تحقیقی که در سال 2010 از جانب موسسه آلمانی فرانهافر (Fraunhofer)، صورت گرفته، تشخیص طعم شیرینی و شوری در هواپیما حدود 30% دشوارتر است.

حسگرهای کوه

در میان سوانح هوایی حوادثی وجود دارند که از آن ها با عنوان "پروازهای کنترل شده به سوی زمین" تعبیر می شود. در این نوع حوادث هواپیما به صورت اتفاقی با یک چشم انداز اعم از کوه، اقیانوس یا زمین برخورد می کند.

برای نمونه بوئینگ در سال 1999 گزارشی را مبنی بر این که بیش از 9 هزار نفر در اینگونه حوادث کشته شده اند، منتشر کرد. این گزارش نشان می دهد که این حوادث از زمان شروع به کار پروازهای مسافری، اکثراً ناشی از دید بد بوده است.

در حال حاضر ابزارهای پیشرفته ای، زاویه، سرعت و ارتفاع هواپیما را با پرچم های قرمز ویژه ای مانند خطر نزدیک شدن به زمین یا کوه یا پایین آمدن بیش از حد هواپیما مورد نظارت قرار داده و از طریق مخابره های صوتی و تصویری به خلبان هشدار می دهند.

ابزار نظارت بر خستگی خلبان

در حقیقت اشتباهات خلبانی و ارتباطات ضعیف اغلب یکی از عوامل مهم در سوانح هوایی به شمار می روند. در این میان خستگی خلبان ها یک دلیل شایع است. به طور کلی خستگی به وضعیتی فیزیولوژیکی اشاره دارد که در آن عملکرد فیزیکی یا ذهنی فرد به خاطر کمبود خواب یا بیداری بیش از حد و حجم کار زیاد کاهش می یابد.

از همین رو طراحی نرم افزار برای بیدار و هوشیار نگه داشتن خلبان ها به شدت در حال گسترش است. برای نمونه نرم افزاری تحت عنوان مدل هشدار دهنده بوئینگ طراحی شده، که زنگ هشدار آن در صورتی به صدا در می آید که تشخیص بدهد با گذشت زمان مشخصی، کنترل های هواپیما بلا استفاده مانده است.

نتیجه

پرواز با هواپیما با داشتن اطلاعات ایمنی کافی و برنامه ریزی مناسب، به یکی از امن ترین شیوه های سفر تبدیل می شود. اگرچه بسیاری پرواز با هواپیما را یکی از استرس زا ترین راه های سفر می دانند، اما به کار بستن اطلاعاتی که در این مقاله گفته شد، می تواند تا حدودی مفید باشد.

در نهایت اگر شما هم به صنعت هوانوردی علاقه دارید و نکته های جالبی را درباره ایمنی در پرواز می دانید، آن را با من و سایر دوستان در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.

کپسول های خاموش کننده و سایر تجهیزات آتش نشانی، نقش به سزایی در کاهش خسارات جانی و مالی دارند. البته باید توجه داشته باشید که تهیه کپسول های آتش نشانی به معنای انتهای کار نیست؛ بلکه توجه به تاریخ مصرف کپسول آتش نشانی و رسیدگی مدوام به آن دو رکن مهم و اساسی می باشد. در ادامه تاریخ مصرف کپسول آتش نشانی و نحوه شارژ کردن آن را برای شما توضیح خواهم داد.

تاریخ انقضاء کپسول آتش نشانی

استفاده از کپسول آتش نشانی در مکان هایی از قبیل منازل، کارخانه ها، محیط های کار و... امری ضروری و غیر قابل اجتناب می باشد.

علاوه بر آن تجهیزات آتش نشانی دارای تاریخ مصرف می باشد و عدم توجه به این امر مشکلات فراوانی را به همراه خواهد داشت.

همانگونه که میدانید تاریخ مصرف تمامی محصولات بر روی بدنه محصول قید می شود و البته این تاریخ درج شده به این معنی نیست که کپسول های خاموش کننده پس از این تاریخ قابل استفاده نمی باشند؛ بلکه نشان دهنده ی زمان شارژ این محصول در آن تاریخ می باشد.

حتما پس از هربار استفاده از کپسول های خاموش کننده، هر چه سریع تر جهت شارژ آن اقدام کنید، زیرا کپسول های خاموش کننده، پودر و گاز یا آب و گاز، تحت فشار گاز هستند.

به همین دلیل با کوچکترین ضربه بر روی اهرم فشار، محتویات کپسول ها از حالت آب بند خارج شده و گاز درون آن به مرور زمان تخلیه می گردد و این امر به تاریخ مصرف کپسول آتش نشانی مربوط نیست.

احتمال فاسد شدن محتویات کپسول های اطفاء حریق بسیار نادر است.

در صورتی که از کپسول های آتش نشانی خود به هیچ عنوان استفاده نکرده باشید هم شارژ سالانه (یک بار در سال) آن امری ضروری و غیر قابل اجتناب می باشد.

بررسی کپسول های آتش نشانی

· در ابتدا باید به صورت ماهانه ظاهر کپسول های خاموش کننده را مورد بازبینی قرار دهید. در صورتی که با ضربه خوردگی، نشتی، کجی اهرم و… مواجه شدید، باید به سرعت برای رفع مشکلات آن اقدام کنید.

· شلنگ کپسول های آتش نشانی برخلاف باور عموم، از اهمیت بسیاری برخوردار است، شلنگ های آتش نشانی سبب انتقال مواد به بیرون هستند و به عنوان یکی از مهم ترین اجزاء کپسول های خاموش کننده به شمار می آیند.

· اگر کپسول خاموش کننده خود را در محیط های گرم، سرد و یا بسیار شرجی نگهداری می کنید، ناچار هستید که هر ماه یک بار وضعیت آن را مورد بررسی قرار دهید، تا محتویات درون آن کلوخه نشده باشد؛ در غیر این صورت استفاده از آن در هنگام آتش سوزی امری دشوار خواهد بود.

· هر سه ماه یک بار لازم است که سلیندر های کپسول اطفاء حریق را بررسی نمائید و در صورت وجود نقص های فنی برای تعمیر آن اقدام نمائید. البته درمورد کپسول های خاموش کننده دی اکسید کربن این سخت گیری کمتر است و شما می توانید هر شش ماه یک بار آن ها را بازبینی کنید.

· عقربه در کپسول هایی که دارای مانومتر یا فشارسنج هستند می بایست در محدوده تعیین شده باشد.

· در صورتی که کپسول را به مدت طولانی در اختیار داشتید و از مدت تعیین شده بر روی کپسول گذشته باشد، حتی اگر شما از آن استفاده نکرده باشید با این وجود زمان شارژ کپسول فرا رسیده است.

· در زمان شارژ کپسول آتش نشانی بایستی برچسب و یا کارتی که حاوی اطلاعات تاریخ آخرین مرتبه شارژ کپسول است را به همراه داشته باشید.

· در صورتی که تاریخ اخرین مرتبه شارژ کپسول را فراموش کرده و یا برچسب و یا کارت شارژ کپسول آتش نشانی را گم کرده اید، از طریق محدوده تعیین شده عقربه مانومتر و از طریق تست فیزیکی کپسول می توانید زمان شارژ کپسول آتش نشانی را به آسانی تشخیص دهید.

· به خاطر داشته باشید که مطمئن ترین روش در زمان عدم آگاهی از تاریخ مصرف کپسول آتش نشانی اقدام برای شارژ مجدد آن است.

روند شارژ کپسول های خاموش کننده

اگر قصد دارید که کپسول های آتش نشانی خود را شارژ کنید کافی است که به مراکز مربوطه مراجعه نمائید. زیرا تمامی مراحل زیر باید توسط افراد مجرب با پوشش ایمنی از قبیل ماسک و دستکش صورت گیرد:

· در ابتدا باید برای خارج نمودن فشار درون کسپول های خاموش کننده و سپس برای برداشتن دریچه و سوپاپ های تخلیه اقدام شود.

· بر روی سوپاپ، یک لوله خمیده وجود دارد که اگر آن را جدا کنیم، سایر متعلقات آن، مانند میله و فنر سوپاپ جدا می شود.

· سیم پلمب باید به گونه ای باشد که به آسانی قطع شود.

· پلمب خاموش کننده باز نشده باشد.

· فراموش نکنید در مدت زمانی که کپسول را به مراکز مربوطه برای شارژ تحویل می دهید بایستی کپسول جایگزین به جای آن قرار دهید.

· تست هیدرواستاتیک کپسول های آتش نشانی باید هر دو سال یک بارانجام شود تا از ایمن بودن تجهیزات اطمینان حاصل کنید.

· متخصصین موظف اند که در این مرحله به سلامت ظاهری و داخلی کپسول های آتش نشانی مورد نظر خود بپردازند تا در صورت وجود هر گونه مشکل درصدد رفع آن اقدام نمایند.

· سپس اقدام به پر کردن محتویات مرتبط کپسول های خاموش کننده از قبیل گاز، پودر، دی اکسید کربن و... می کنند.

· در آخر باید فرورفتگی، نشتی و شکستگی کپسول های اطفاء حریق را بررسی نمائید.

چه زمانی نیاز به جایگزینی کپسول آتش نشانی هست؟

وضعیت سایز کپسول

به جای شارژ مجدد کپسول های آتش نشانی کوچک، آن ها را با کپسول های جدید جایگزین کنید.

وضعیت پوسته کپسول

اگر پوسته کپسول علائم خوردگی، تو رفتگی و ترک داشته باشد و یا دارای برچسب ناخوانا باشد.

وضعیت شلنگ تخلیه

در صورتی که دسته کپسول لق باشد و یا شلنگ تخلیه علائم ترک، برآمدگی و یا تو رفتگی داشته باشد.

فشار کم کپسول

اگر قوطی کپسول به صورت مداوم فشار از دست دهد، ممکن است پوسته یکپارچگی خود را از دست داده و نیاز به تعویض داشته باشد.

سخن پایانی

کپسول های آتش نشانی باید در زمان بندی های مشخصی سرویس دهی و شارژ شوند، تا در زمان های اضطراری که قصد استفاده از آن ها را دارید، برای شما دردسر ساز نشوند. زیرا فهمیدن این که کپسول آتش نشانی خالی است در زمان آتش سوزی به هیچ وجه اتفاق خوبی نیست و ممکن است که موجب خسارت های بسیاری برای شما شود.

در این مقاله نکات ضروری و لازم تاریخ مصرف کپسول آتش نشانی حریق و کلیه موارد آن را در اختیار شما قرار دادم . بهتر است قبل از اقدام به خرید، راهنمای خرید کپسول آتش نشانی را مطالعه کنید و سپس نوع مناسب خود را با توجه به نیازتان خریداری کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر و یا شارژ کپسول آتش نشانی کافیست اینجا کلیک کنید